Glasschuim en schuimglas worden als termen door elkaar gebruikt. De basis is glas en de vorm is schuim. Juist de schuimvorm is bepalend voor het gebruik. Mede daarom heeft de term glasschuim de voorkeur.

De brokken glasschuim hebben een groot aantal gunstige eigenschappen: ze zijn sterk, ze zijn goed te verdichten tot een draagkrachtige laag, ze zijn heel licht, niet capillair werkend, niet vochtgevoelig en thermisch isolerend. Doordat glasschuim uit brokken bestaat is een laag glasschuim goed waterdoorlatend.

Glasschuim-beton is beton waarin korrels glasschuim als toeslagmateriaal worden gebuikt, in plaats van het gebruikelijke grind. Daardoor ontstaat een licht beton met thermisch isolerende eigenschappen. Constructief heeft de vervanging van grind door glasschuim beperkt invloed. Het valt in de categorie lichtbeton LC 8/9. Het is daardoor geschikt voor vele toepassingen, zowel in prefab materialen als in het werk gestort.

Voor woningbouw kun je met glasschuim een koudebrugvrije fundering op staal maken, doordat glasschuim isolerend en draagkrachtig is. In wegenbouw en voor erfverhardingen is het vooral het lichte gewicht dat glasschuim tot een goed funderingsmateriaal maakt. Het wordt gestort in lagen tot 40 cm dik en dan maximaal 30 % verdicht met een lichte trilplaat. Van belang is dat het materiaal voor deze toepassing gecertificeerd is in het kader van de Regeling Bodemkwaliteit.

Er is veel verschil in glasschuim. Het opschuimmiddel is bepalend voor het aantal luchtbellen en de grootte daarvan. Die zijn van invloed op het soortelijk gewicht en daarmee zowel het isolerend vermogen als het draagvermogen. Ook de korrelgrootte varieert. Ook belangrijk is dat niet alle glasschuim gecertificeerd is op grond van de Regeling Bodemkwaliteit, wat wel noodzakelijk is voor toepassingen in de bodem of in daktuinen waar hemelwater afstroomt.